326. Rzut ukośny w dół

Rzut ukośny

Zadanie

Ciało zostało rzucone z wysokości H pod pewnym kątem do poziomu.

Obliczyć:
1. Czas ruchu ciała.
2. Prędkość końcową.
3. Kąt jaki tworzy z poziomem prędkość końcowa.

Mechanika.

Kinematyka.

Spadek swobodny.

Przyspieszenie ziemskie.

Rzut ukośny.

Opory ruchu.

Prędkość początkowa.

Prędkość chwilowa.

Zasięg rzutu.

Czas ruchu.

Zadanie i jego rozwiązania - tekst w formacie pdf.
Rzuty – ruch w polu grawitacyjnym jednorodnym.
Spadek swobodny

Zadanie

Ciało zostało rzucone z wysokości H pod pewnym kątem do poziomu.

Obliczyć:

1. Czas ruchu ciała.

2. Prędkość końcową.

3. Kąt jaki tworzy z poziomem prędkość końcowa.

Zakładamy, że

- ruch odbywa się:

- w jednorodnym polu grawitacyjnym;

- nie ma oporów ruchu (pomijamy opór powietrza);

- w obszarze ruchu powierzchnia Ziemi jest płaska.

Ruch spełniający warunki zadania i przyjęte założenia to rzut ukośny (w dół) ciała w jednorodnym polu grawitacyjnym bez oporów powietrza.

Ruch taki rozpatrywać będziemy jako złożenie dwóch ruchów:

rzutu pionowego w dół i

ruchu jednostajnego prostoliniowego poziomego.

Rzut pionowy w dół jest ruchem:

- prostoliniowym;

- z różną od zera prędkością początkową;

- ze stałym przyspieszeniu.

Przyjmujemy układ odniesienia związany z Ziemią - punkt zero jest w punkcie przecięcia się prostej poprowadzonej z początkowego położenia ciała w stronę środka Ziemi z powierzchnią Ziemi.

Układ współrzędnych wybierzemy w taki sposób, że oś x-ów będzie skierowana poziomo w stronę wskazaną przez kierunek składowej poziomej początkowej prędkości, a oś y-ów pionowo w dół.

Oznacza to, że początkowa wysokość (położenie) opisana jest liczbą ujemną -H.

Ciało zakończy ruch na wysokości zero.

Rzut w dół jako ruch prostoliniowy jednostajnie przyspieszony z prędkością początkową różną od zera możemy opisać za pomocą typowych równań. Za ich pomocą obliczymy czas ruchu ciała. Pamiętać musimy o założeniach fizycznych dotyczących ruchu.

Czas ruchu ciała mieści się w przedziale od zera do czasu pionowego ruchu w dół (do zetknięcia z ziemią).

Prędkość końcową obliczymy wykorzystując zależność na całkowity czas ruchu ciała i zależności na wartości prędkości składowych - poziomej i pionowej. Wartość prędkości końcowej obliczymy za pomocą twierdzenia Pitagorasa. Składowe prędkości tworzą ze sobą kąt prosty.




Kąt jaki tworzy z poziomem prędkość końcowa obliczymy znając składowe tej prędkości. Dzieląc składową y-ową przez składową x-ową otrzymamy tangens kąta jaki tworzy prędkość końcowa z poziomem.



ATOM,       Mechanika,      OPTYKA,      grawitacja,    Elektrostatyka,      Magnetyzm,    Prąd elektryczny,       Energia,    Szybkość ruchu,    Kinematyka,         RUCH PO OKRĘGU,    Dynamika,       Elektromagnetyzm,     Rzuty,    

Potrzebujesz pomocy z historii starożytnej?

Oto kilka przydatnych linków

Starożytny Rzym


Ancient Rome - po angielsku


Starożytny Egipt


Starożytna Grecja


Ancient Greece - po angielsku

Wzory z fizyki = wzory potrzebne do rozwiązywania zadań

Budowa atomu - Ile jest elektronów, nukleonów, protonów w atomie konkretnego pierwiastka?

Praca mechaniczna stałej siły - przykłady obliczeń.

Energia mechaniczna ciała - przykłady wykorzystania zasady zachowania

Energia kinetyczna ciała - przykłady obliczeń

Przykłady obliczania siły dośrodkowej. Zestawy przykładów uwzględniające różne wartości masy ciał, prędkości ruchu po okręgu i promienia tego okręgu.

Satelita geostacjonarny - jakie warunki musi spełniać satelita, by był stale nad tym samym punktem Ziemi?

Energia potencjalna grawitacyjna w jednorodnym polu grawitacyjnym

Obliczenie masy Słońca Jak zmierzyć masę Słońca? Jakie dane są do tego potrzebne?

Przemiana adiabatyczna gazu doskonałego

Pierwsza prędkość kosmiczna dla Ziemi. Z jaką prędkością porusza się sztuczny satelita Ziemi?

Obliczenie granicznej długości fali świetlnej wywołującej zjawisko fotoelektryczne w cezie.

Rozwiązane zadania z kinematyki

Rozwiązane zadania z fizyki szkolnej - gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalne (licea i technika)

Wielkości opisujące ruch ciała - przykłady obliczania - przemieszczenie ciała - wektor zmiany położenia ciała.

Obliczanie szybkości średniej ruchu ciała.

Pocisk o masie m grzęźnie w desce po przebyciu odległości d. Przed uderzeniem w deskę pocisk poruszał się prostopadle do deski z prędkością v. Obliczyć siłę F działającą na pocisk w desce. Przyjąć odpowiednie założenia.

Rozwiązanie

Dwa ciała o różnych masach poruszają się z takim samym przyspieszeniem. Ciało m₂ ma masę 3 razy większą niż ciało m₁. Siła działająca na ciało m₂ jest równa 12 N. Jaka siła działa na ciało m₁? Warunek - nie obliczać wartości przyspieszenia.

Z miasta A do B samochód przemieszczał się ze średnią szybkością v₁=80 km/h. Drogę powrotną przebył z szybkością średnią v₂=50 km/h. Jaka była średnia szybkość samochodu w czasie całej jazdy (czasu postoju nie wliczamy)?

Dwa kilogramy wody o temperaturze 10 stopni Celsjusza ogrzano do temperatury wrzenia w czajniku elektrycznym w ciągu 15 minut. Oporność R grzałki czajnika równa jest 25 omów. Jakim napięciem U zasilany był czajnik? Straty energii pomijamy. Ciepło właściwe wody c równe jest 4200 dżuli na kilogram i stopień Celsjusza. Rozwiązanie zadania

Pomoc z matematyki

Rozwiązane zadania i przykłady z matematyki

---

Pomoc z historii

Co było powodem olbrzymiego rozkwitu Grecji?

ATOM,       Mechanika,      OPTYKA,      grawitacja,    Elektrostatyka,      Magnetyzm,    Prąd elektryczny,       Energia,    Szybkość ruchu,    Kinematyka,         RUCH PO OKRĘGU,    Dynamika,       Elektromagnetyzm,     Rzuty,