Urządzenie elektrostatyczne służące do wytwarzania bardzo wysokiego napięcia – powyżej miliona woltów. Zbudowane z pionowej kolumny izolacyjnej, na szczycie znajduje się metalowa kopuła. Generator wykorzystuje taśmę przenośnikową z materiału izolacyjnego napędzaną silnikiem. Używany głównie w badaniach naukowych, pokazach edukacyjnych i w przyspieszaczach cząstek. Wynaleziony przez amerykańskiego fizyka Roberta J. Van de Graaffa w 1929 roku. …read more.

Pomaga w badaniu ruchu oraz sił wpływających na ruch ciała. Główny element to prosty lub zakrzywiony tor (najczęściej aluminiowy), po którym porusza się wózek (wagonik) na poduszce powietrznej. Tor położony jest poziomo lub może być nachylony pod różnymi kątami. Dzięki sprężonemu powietrzu wydobywającemu się przez otwory w torze – wózek unosi się, redukując tarcie. Wykorzystywany …read more.

Dysk obrotowy to urządzenie służące do badania ruchu obrotowego. Składa się z płaskiej tarczy obracającej się wokół pionowej osi. Wykorzystywany w demonstracjach momentu bezwładności, zachowania momentu pędu i siły odśrodkowej. Pozwala na zbadanie praw fizyki i zrozumienie zjawisk związanych z ruchem wirowym. Na dysku można umieszczać różne obciążniki, zmieniając jego moment bezwładności. Wykorzystywany w laboratoriach …read more.

Wahadło matematyczne to model ruchu polegający na oscylacji punktu materialnego zawieszonego na nieważkiej i nierozciągliwej nici – wykonuje on drgania w płaszczyźnie pionowej pod wpływem ziemskiej siły grawitacji. Ruch wahadła jest okresowy, a okres drgań zależy od długości wahadła i przyspieszenia ziemskiego. Dla małych wychyleń (do 5-8°) okres drgań nie zależy od amplitudy. Okres drgań …read more.

Przyrząd służący do pomiaru siły nacisku, naprężenia i rozciągania. Posiada wyświetlacz cyfrowy pokazujący wynik w niutonach (N) lub kilogramach (kg). Charakteryzuje się wysoką precyzją pomiaru (0,01-0,1N). Dostępne zakresy: 2N-10kN. Może być wyposażony w interfejs do przesyłania danych, pamięć wewnętrzną i funkcję pomiaru wartości szczytowej. Zasilany bateriami lub akumulatorowo. Precyzyjne pomiary sił w laboratorium wymagają zastosowania …read more.

Dziedzina fizyki zajmująca się badaniem zjawisk w skali atomowej i subatomowej. Powstała w latach 20. XX wieku. Główni twórcy to m.in. Max Planck, Albert Einstein, Niels Bohr i Werner Heisenberg. Opisuje zachowanie cząstek elementarnych, atomów i fotonów. Opiera się na zasadzie nieoznaczoności Heisenberga i dualiźmie korpuskularno-falowym. W przeciwieństwie do fizyki klasycznej wprowadza pojęcie kwantyzacji – …read more.

Dzieci w wieku 6-9 lat najlepiej uczą się poprzez zabawę i eksperymenty. Fizyka dla najmłodszych powinna opierać się na prostych doświadczeniach z użyciem przedmiotów codziennego użytku. Sprawdzą się: doświadczenia z wodą (tonięcie/pływanie), zabawy z magnesami, eksperymenty z powietrzem (balon/słomka), obserwacje zjawisk optycznych (światło/cień). Ważne jest bezpieczeństwo i nadzór dorosłych. Dzieci powinny samodzielnie wykonywać doświadczenia pod …read more.

Eksperymentowanie z nadmuchanymi balonami to ciekawa metoda poznawania zjawisk fizycznych. Balon napełniony powietrzem lub helem ilustruje działanie siły wyporu, różnice gęstości gazów i wpływ temperatury na objętość gazów. Popularne doświadczenia obejmują: unoszenie się balonu z helem, elektryzowanie balonu przez pocieranie, obserwację odkształceń pod wpływem nacisku oraz kurczenie się balonu w zimnie. Proste eksperymenty pomagają zrozumieć …read more.